Bencil İnsan Neden Karamsar Olur?

Bencil insan neden karamsar olur?

Bediüzzaman'ın İkinci Söz'deki o cümlesinden anlıyoruz ki; hodbinlik hodgâmlığın ve hodendişliğin; hodgâmlık ve hodendişlik ise bedbinliğin kaynağıdır.

Her hafta TV111 ekranlarında izleyicisiyle buluşan ve Risale metinlerini farklı açılardan irdeleyen Holografik Bakış'ta bu hafta, Zübeyir Tercan ve Abdurreşid Şahin, İkinci Söz'den hareketle bedbinlik ve bencillik kavramlarını konuştular.

Programın başlarında Tercan'ın; "Hodbin adam hem hodgâm, hem hodendiş, hem bedbin olduğundan, bedbinlik cezası olarak nazarında pek fena bir memlekete düşer..." ifadesinden hareketle sorduğu;

"Hodbin insanın hodgâm ve hodendiş olmasını anlıyoruz. Kendicil/bencil bakan ister istemez yalnız kendisi için gamlanır ve yalnız kendisi için endişelenir. Merkezde kendisi olduğu için bu kaçınılmaz. Peki, neden bir de bedbin/karamsar bir nazara sahip oluyor? Bencil olmak karamsar olmayı neden gerektirsin ki?" şeklindeki sorusuna Şahin, bu noktada 'kendicil olan insanın' aczini de unutmadan meseleyi analiz etmek gerektiğini ifade etti.

Kainata 'kendisinin' merkezinde ve herşeyin kendisinin varlığına hizmet etmesi gerektiği kastıyla bakan bir insanın, bu kastın ve nazarın bir gereği olarak herşeyin kendisiyle alakadar, herşeyin kendisine hizmetkâr, herşeyin kendisine dost olmasını isteyeceğini belirten Şahin; fakat bu muhtaç oldukları ve arzu ettikleri yanında, o şeylere 'boyun eğdirebilme gücünden ve yeteneğinden' yoksun olan insanın, zatındaki bu acizlik ve fakirlikten dolayı karamsar olmasının kaçınılmaz olduğunu ifade etti.

Güneşten tut zerrelere kadar herşeyle varlığının ilgili olduğunu farkeden beşerin, onlara muhtaç olmakla birlikte kendisine hizmet ettirememesiyle rahatsız ve mutsuz olduğunu/olacağını belirten Şahin; bunun da bedbinliğin kaynağı olduğunu sözlerine ekledi.

 

Tüm Haberler

Tümü için tıklayın...